ஆழக்குழி தோண்டி அதிலே ஒரு முட்டை இட்டு...

ஆழக்குழி தோண்டி அதிலே ஒரு முட்டை இட்டு அண்ணார்ந்து பார்த்தால் தொண்ணூறு முட்டை - அது என்ன? என்பார்கள்.
'தேங்காய்' என்று உடனே பதில் வரும்! பசுமரத்தாணி போல பதிந்து விட்டது இவ்விடுகதை. சிறுவயதில் விடுகதையாய் இந்தக் கேள்வி வரும் போதெல்லாம், அதோடு சேர்ந்து ஆவலும் இருந்ததுண்டு. ஒரு தேங்காயை மண்ணில் நட்டு வைத்தால், அது மரமாய் வளர்ந்தபின் அந்த ஒன்றில் இருந்து தொண்ணூறு தேங்காய் வருமாமே! (இப்போது கேட்டால், தொண்ணூறு என்ன, எல்லாமே பரமன் ஒருவனில் இருந்து வந்ததுதான் என வேதாந்தம் சொல்வேன்!)

காஞ்சிபுரத்தில் சொந்தவீட்டில் வசித்த போது, வீட்டின் இடப்பக்கம் முழுதும் செடிகள் நிறைந்த தோட்டமாய் அம்மா அமைத்திருந்தார்கள். வாழை மரமும், செம்பருத்தி, துளசி, டிசம்பர் பூக்கள், கனகாம்பரம், நந்தியாவட்டை போன்ற செடிகளும் இருக்கும். டிசம்பர் மாதத்தில் ஏராளமாய் பூக்கும் டிசம்பர் பூக்களை பறிப்பதில் ஒரு அலாதி ஆனந்தம் இருக்கும். குட்டி குட்டியாய் பூத்திருக்கும் அந்த பூக்களைப் பறித்துப் பறித்து தட்டில் சேர்க்க, இன்னமும் நிறைய இருக்கே என்ற மகிழ்ச்சியினால்!. அவற்றிலும் விதவிதமான வகைகள் - வெள்ளை, வெளிர் சிவப்பு, ஊதா, நாமம் என பல வகைகளில்!. வீட்டு வாசலில் கொடியாக படந்திருக்கும் நித்திய மல்லியும் அதன் அருகே, சம்பங்கிப் பூவின் கொடியும் படர்ந்திருக்க, சொல்லவே வேண்டாம், நறுமணமே, நான் இங்கே இருக்கிறேன் எனச் சொல்லும்!

தக்காளி,மணத்தக்காளி,சுண்டைக்காய் ஆகிய செடிகளும் இருந்தது. மனத்தக்காளி காய்க்கையில், காய் பச்சை நிறத்திலும், பின்னர் பழுத்தவுடன் திடீரென கறுப்பு நிறத்திலும் மாறி இருப்பது வியப்பைத் தரும். கனிந்த மணத்தக்காளிகளை, உடனே பறித்து வாயில் போட்டுக் கொள்வேன்! மணத்தக்காளிக் கீரைக் கூட்டும் அம்மா செய்து பறிமாற, அமுதாய் இருக்கும். ஆனால் பொதுவாக, காய்களாக இருக்கும்போதே அவற்றைப் பறித்து, மோரில் ஊறவைத்து, பின் வெய்யிலில் காய வைத்து, வற்றலாக்கி விடுவது வழக்கம்.

இந்தச் செடிகளை ஆடுமாடுகள் வந்து மேய்ந்திடாமல் தடுக்க, முதலில் 'ஆடாதோடா' செடிகளை வேலி போல நட்டு வைத்திருந்தார்கள். பின்னாளில் காம்பௌண்ட் சுவர் கட்டும் வரை, இந்த இயற்கையான வேலியே காப்பு! வீட்டில் இருந்து வெளியேறும் நல்ல தண்ணீர் எல்லாம் ஒரு கால்வாய் வழியாக செடிகளுக்குச் செல்லுமாறு வழி அமைத்திருப்பார்கள். சின்னப்பையனாய், அந்தத் தண்ணீர் செல்ல இயலா மற்ற இடங்களுக்கு ஹோஸ் பைப் மூலம் செடிகளுக்கு தண்ணீரை விடுவதும், பூக்களைப் பறித்து வந்து பூஜை அறையின் சுவரில் தலை முன் பக்கமாய் 'சற்றே சரிந்து நிற்கும்' சாமிப்படங்களுக்கு (செம்பருத்திப் பூவினை) வைத்ததும் இன்னும் மறக்கவில்லை!

ஓர் ஆண்டு, அவரை விதைத்து, அது கொடியாய்ப் படர, அதை, மொட்டை மாடியில் இருந்து கீழே வரும் மழைநீர் வடிகால் குழாயில் கட்டி விட, அது கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் படர்ந்து, மொட்டை மாடியையே தொட்டு விட்டது. பின்னர் அங்கேயும், துணி உலர்த்தும் கம்பியில் தொடர்ந்து படர்ந்து வளர்ந்தது. பின்னர் அவரை காய்க்கும் பருவத்தில், அவரைக்காய் எக்கச்சக்கமாய் காய்த்துத் தள்ளியது!. வீட்டின் முன்புறத்தில் செடியாய் வைத்த முருங்கையும், சில ஆண்டுகளில் மரமாய் வளர்ந்து சுவையான முருங்கைகளை அள்ளித் தந்தது. முருங்கைக்காய்களைப் பறிக்க நீண்ட குச்சியில் ஆன தொரடு ஒன்றிருக்கும். (கே.ஆர்.எஸ், இந்த தொரடு என்கிற சொல்லைத் தேடியதில் தெரிந்தது - நீங்கதான், இந்த சொல்லைப் பதிந்த முதல் மற்றும் ஒரே பதிவர்!). தொரடின் நுனியில் இருக்கும் கொக்கியை தூக்கிப்பிடித்து, முருங்கையின் காம்புப் பக்கத்தில் இழுத்தால், கிளை முறியாமல், காய் மட்டும் கீழே வந்து விழும்.

----------------------------------------------------------
இவையெல்லாம் சின்னவயதின் நினைத்துப் பார்க்க இனிக்கும் நினைவுகள். இப்போ, அங்கிருந்து ஃபாஸ்ட் ஃபார்வர்ட் செய்து அமெரிக்கா வருவோம். அங்கே அத்தனைச் செடிகளைப் பார்த்துவிட்டு, இங்கே?
அந்த அளவிற்கு இல்லாவிட்டாலும், ஏதோ கொஞ்சம் கொஞ்சம், வீட்டைச் சுற்றி வளர்த்த பூச்செடிகளை, நீங்களே பாருங்களேன். இவற்றைத் தவிர தொட்டிச்செடியாக, ஸ்டார் மல்லியும், துளசியும், ஆரஞ்சும் உண்டு.

* செம்பருத்தி (மே மாதம் முதல் செம்டம்பர் வரை பூக்கிறது); வெளிர் சிவப்பு (இது தவிர வெள்ளை நிறத்திலும் பூக்கிறது) - பெரினியல் (வசந்த காலத்தில் மீண்டும் துளிர்த்திடும்)


* ரோஜா (மே முதல் அக்டோபர் வரை பூக்கிறது); சிவப்பு - பெரினியல்


* டே லில்லி (ஜூலை மாதம் மட்டும் பூக்கும்) (வெளிர் சிவப்பு மற்றும் வெள்ளை) - பெரினியல் பல்ப்


* ஃபோர்சைத்தியா (மார்ச், ஏப்ரல் மாதம் மட்டும் பூக்கும்) (மஞ்சள்) - பெரினியல்


* கிளாடியோலஸ் (ஜூன், ஜூலை மாதம் மட்டும் பூக்கும்) - பெரினியல் பல்ப்