அரசியல் துப்புரவு தேவை இப்போது.

இந்தியாவிலும், ஏன் உலகெங்குமே மக்களாட்சி என்ற பெயரால் அரசியல்வாதிகள் பெரும்பாலும் சுரண்டல் சுண்டெலிகளாய் கொழுத்துப் பெருத்து, வாக்களித்த மக்களின் வாயில் வாய்க்கரிசி மட்டுமே போட்ட வண்ணம் இருப்பது நாளொரு மேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமாய் வளர, அரசியல்வாதிகளின் சுயநல ஆட்சிதான் இங்கே அரங்கேறிக் கொண்டிருக்கிறது. பொதுஜன வாக்காளன், வாக்கிடுவதோடு தன் வாக்குரிமையை பயன்படுத்திய மனநிறைவில், அடுத்த தேர்தல் வரை தன் உரிமைகள் அனைத்தையும் இழந்து விடுகிறான். ஆட்சிக்கு வந்தோர் வைத்ததே சட்டம், தைத்ததே திட்டம், தந்ததே பட்டம். இதற்கிடையில், வாக்காளனுக்கு அரசியல் கசந்துவிடக் கூடாதே என்பதற்காக, ஆயிரமாயிரம் திரை மறைவு நாடகங்கள், கேளிக்கை கூத்தாட்டங்கள்.

ஒரு நாட்டின் முன்னேற்றத்தில் அரசியல் அமைப்பு பெரிதும் அங்கம் வகிக்கிறது. அரசாங்கம் நல்ல திட்டங்களை செயல்படுத்தினால்தானே, நாடு முன்னேறும். திட்டங்களா, இவர்களுக்கு தங்கள் நாற்காலியை தக்க வைப்பதற்கும், தங்கள் கல்லாப்பெட்டியை நிரப்புவதற்குமே நேரம் சரியாய் இருக்கும்போது, திட்டங்கள் தீட்டுவதெப்போது? அரசியல் கட்சிகளின் அமைப்பு எப்படி இருக்குமோ, அப்படித்தான் அந்த அரசியல் கட்சிகளின் ஆட்சியும் இருக்கும். ஒரே கட்சிக்குள்ளேயே, ஆயிரம் கோட்சிப்பூசல்கள், அடிதடி உதைகள்.

அரசியல் அமைப்புகள் இப்படி உடைந்து போயிருக்கையில் என்ன செய்தால் இவற்றை சீரமைக்கலாம் என யோசித்தபோது எனக்குத் தோன்றிய சில சிந்தனைகளை உங்களோடு பகிர்ந்து கொள்கிறேன். இவற்றில், ஒருசில குறைபாடுகள் இருக்கலாம். ஆனால் இவற்றில் ஏற்படக்கூடிய நன்மைகளை கணக்கிடும் போது, குறைபாடுகளை விட நன்மைகள், அதுவும் நமக்கு இன்றைய நிலையில் மிகவும் தேவையானவை அதிகமாக கிடைக்கும் என நினைக்கிறேன்.

1) முதலில் ஆயிரத்தெட்டு கட்சிகள் இருக்கும் இந்த நிலையை மாற்றி அமைக்க வேண்டும். இரண்டுக்கு மேல் வேண்டாம் கட்சிகள். வலது சாரிகள் அனைவரும் ஒரு கட்சியிலும், இடது சாரிகள் ஒரு கட்சியிலும் இணையட்டும். வலது சாரிகளும், இடது சாரிகளும் போட்டியிட்டு ஆட்சி அமைக்கட்டும்.
* இதனால் என்னவாகும்? நாளடைவில், அரசியலில் ஈடுபடுபவர்களின் எண்ணிக்கை குறைவாகும்.
* எண்ணிக்கை குறைந்தால் என்னவாகும்? போட்டியும், பூசலும் குறையும். ஒன்றாக உழைப்பார்கள்.
* தேர்தலுக்குப்பின் எந்த ஒரு கட்சிக்கும் அருதிப் பெரும்பான்மை கிடைக்காமல், ஒரு பெரிய பட்டியலாய் கட்சிகள் கூட்டணி அமைத்து, அவர்களுக்குள் ஒன்றுக்கும் ஒப்புக்கொள்ளாமல் நடக்கும் குழப்பங்கள் குறையும்.
* வலது - இடது என எதிர் எதிர் சித்தாந்தங்களைக் கொண்ட அரசியல் கட்சிகள் அரியணையை பிடிப்பதற்காக தேர்தலுக்குப் பின் கூட்டணி கொள்ளும் சந்தர்ப்பவாதம் தவிர்க்கப்படும்.

2) அடுத்ததாக, அரசியலுக்கு வருபவர்கள் குறைந்தபட்சம் சில அரசியல் தேர்வுகளை எழுதி அவற்றில் தேர்ச்சி பெற வேண்டும். இந்த தேர்வில் தேர்ச்சி பெற வேண்டுமென்றால், திருக்குறள் முதலான நீதி நெறி நூல்களை கற்றுத் தேற வேண்டும். கற்க, பின் நிற்க அதற்குத் தக: தேர்ச்சி பெற்றபின் (மருத்துவர்கள் முதலில் house surgeon ஆக internship இல் இருப்பதுபோல்), நடைமுறை பயிற்சிக்காக குறைந்தது ஐந்து முதல் பத்து ஆண்டுகளுக்கு, இவர்கள் தூய, எளிய பொதுநலச் சேவை வாழ்க்கையை வாழ்ந்து காட்ட வேண்டும். அதன் பின்னரே, இவர்கள் அரசியலில் எந்தப் பதவிக்கும் வரத் தகுதியானவர்கள். இந்த முறை மட்டும், வெற்றிகரமாக நடைமுறைப் படுத்தப் பட்டால், தேர்தலையே தவிர்த்துவிட்டு, தேர்வு ஒன்றே போதும் என்னும் அடுத்தகட்ட நிலைக்குப் பயணிக்கலாம், அல்லது தேர்வு பெற்றவர்கள் அதிகமாக இருக்கும் பட்சத்தில் மட்டும், அவர்களுக்குள் மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்படலாம்.

3) சமீபத்தில் உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதிகள் பி.என். அகர்வால் மற்றும் ஜி.எஸ். சாங்வி ஆகியோர் 'இந்த நாட்டை கடவுளாலும் காப்பாற்ற இயலாது' என மனம் வெதும்பிச் சொன்னார்கள். எதனால்? அரசு குடியிருப்புகளைச் சட்டவிரோதமாக ஆக்கிரமித்திருக்கும் அரசு உயர் அதிகாரிகள் மற்றும் அரசியல் பிரமுகர்களுக்கு எதிராகக் கடுமையான நடவடிக்கைக்கு வகைசெய்யும் புதிய சட்டத்திருத்தம் கொண்டு வர அரசு மறுத்து விட்டதால். இதுதான் இன்றைக்கு இருக்கின்ற நீதிமன்ற அதிகாரம். இது மாற வேண்டும். நமது நீதித் துறை மிகவும் வலுப்பட வேண்டும். சட்டங்கள் கடுமையாக்கப் பட வேண்டும். தவறிழைப்போர்களுக்கான தண்டணைகள் கடுமையாக்கப் பட வேண்டும். உதாரணத்திற்கு, குற்றம் நீருபிக்கப்பட்டால், பாதிக்கப்பட்டவருக்கு நேரடியாக குற்றம் இழைத்தவர், பாதிப்புக்கு ஏற்றதுபோல, ஒரு பெரிய அபராதத் தொகையை நஷ்ட ஈடாகத் தர வேண்டும். குற்றத்தை ஒப்புக்கொண்டு, பொதுமன்னிப்பு கேட்பவருக்கு, கவுன்சலிங் பெற்றுக்கொள்ள கட்டாயமாக அனுப்பப்பட வேண்டும். இதற்காக, அரசு சாரா (NGO) கவுன்சலிங் துறை ஒன்றி அமைக்கப்பட வேண்டும். கூடுதலாக அவர் மீண்டும் அரசியல் போன்ற பொதுநல வாழ்க்கையில் ஈடுபட வேண்டுமானால், மீண்டும் பொதுநலச் சேவையில் சில ஆண்டுகளுக்கு தன்னலமற்ற தொண்டாற்றி, தன் களங்கத்தை முதலில் துடைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

நாட்டு மக்களுக்கு, அரசு மற்றும் அரசியலில் இருக்கும் சார்பு பெரிதளவும் குறைக்கப்பட வேண்டும். முடிந்த வரை, ஒவ்வொரு துறையும், அரசியல் தலையீடின்றி நேரடியாக மக்களுக்குப் பயன்பட வேண்டும். எங்கே அரசாங்கத்தின் ஈடுபாடு அவசியம் தேவைப்படுகிறதோ, அங்கு மட்டுமே அது தன் கவனத்தை செலுத்த வேண்டும். அரசியல் தூய்மையோடு, நாட்டை முன்னேற்ற சீரிய திட்டங்களை தீட்டிட முனைந்தால், நாம் நாடு விரைவில் தன்னிறைவை எட்டி, சமுதாய வளம் மேம்பட்டு நிற்கும். அதற்காக, அரசியல் துப்புரவு தேவை இப்போது.